مصاحبه اختصاصی خبرگزاری فارس با مدیر عامل شرکت پترونول

به گزارش خبرگزاری فارس از ارومیه، از لحاظ شناسنامه‌ای جوان است اما از لحاظ ظاهری غبار سفید پیری بر موهایش نشسته است، در همان برخورد اول دعوت‌مان را به دفتر خبرگزاری فارس قبول می‌کند ولی خودش هم می‌داند که آمدن به این دفتر می‌تواند فشارهای موجود را بر واحد صنعتی تحت مدیریتش بیشتر کند.

 

نامش مهرداد سعادت است مدیرعامل یک واحد تولیدکننده روانکارهای صنعتی در ارومیه و بهانه دعوتش برای مصاحبه انتخاب این واحد صنعتی به عنوان واحد نمونه استاندارد آذربایجان غربی است.

می‌گوید فرهنگ کارآفرینی در خانواده ما قدمت ۵۰ ساله دارد و محصولات امروز واحد تولیدی حاصل تجربیات پدرمان در طول ۵۰ سال گذشته است و خانواده‌ای فنی و صنعت‌گری داریم.

البته تاکید می‌کند که توانستیم تجربه پدرمان که بنیانگذار واحد تولیدی روانکارهای خودرو و صنعتی بود را با دانش روز دنیا درهم آمیخته و از سیستم سنتی به سیستم مدرن ارتقا پیدا کنیم.

زمانی که از تولید، صنعت و کارهایی که می‌کند حرف می‌زند، برق خاصی در چشمانش معلوم است و گذر زمان از دستانش خارج می‌شود، اما به ناگاه موضوعی شادی‌اش را به غم تبدیل می‌کند؛ می‌گوید به لحاظ فنی هرگز! اما از نظر فشارهایی که به خاطر فعالیت در آذربایجان غربی وارد می‌شود در پایان حیات صنعتی خود قرار داریم و یا به خارج از کشور و به استان‌های دیگر برای ادامه کار خواهم رفت.

دوباره مثل اینکه کور سوی امیدی دیده باشد می‌گوید البته اگر مسئولین همراهی کنند نه‌تنها کارخانه را تعطیل نمی‌کنم بلکه این توان را دارم که ۲۰۰ نفر دیگر را نیز استخدام کنم.

جمله کلیدی این کارآفرین جای تامل دارد که اگر کل دنیا هم علیه کشور باشد باز به اندازه برخی از افراد داخلی نمی‌توانند ضربه‌ای به اقتصاد کشور وارد کنند.

متن ذیل گفت‌وگوی مبسوط خبرنگار ما با مهرداد سعادت است.

 

* حوزه فعالیت خودتان را توضیح دهید.

مجموعه ما یک مجموعه صنعتی تولید انواع روانکارهای صنعتی و خودرویی است که درحال تولید روغن موتور برای انواع خودروهای سواری، باری و اتوبوس هستیم و همچنین محصولات شرکت را انواع روغن موتور، روغن دنده (واسکازین)، روغن هیدرولیک، روغن صنعتی، گریس، مکمل روغن و ضدیخ خودرو، تشکیل می دهد. این مجموعه توانسته است با دانش فنی ۵۰ سال قبل اطلاعات خود را به روز و با تکنولوژی و نیاز روز دنیا مطابق کند که از طریق جذب افراد فنی و متخصص حاصل شده است و به جرأت امروز می‌توان ادعا کرد که به نقطه‌ای رسیدیم که با کیفیت‌ترین محصولات را تولید می‌کنیم.

در حال حاضر بیش از ۱۸۰ قلم کالا تولید می‌کنیم که این محصولات در ۱۶ استان کشور از طریق نمایندگی‌‌های فروش عرضه می‌شود؛ در این مجموعه برای ۲۰۰ نفر به طور مستقیم و هزاران نفر به طور غیرمستقیم اشتغال ایجاد شده است.

 

* واحد شما به عنوان واحد نمونه استاندارد انتخاب شده است در این خصوص چه اقداماتی انجام داده‌اید.

با توجه به اینکه محور اصلی شرکت کیفیت است و سعی می‌کنیم محصولاتمان با عنوان کیفیت برتر شناخته شود در همین خصوص دارنده بیشترین پروانه استاندارد این صنعت در بخش خصوصی می‌باشیم که ۱۹ پروانه استاندارد موجود در این صنعت را دریافت کرده‌ایم.

این شرکت به منظور حفظ و ارتقای کیفیت محصولات و مطابقت آن‌ها با استانداردهای ملی و بین المللی تلاش کرده تا آزمایشگاه خود را به وسایل آزمایشگاهی مدرن تجهیز کند، همین امر سبب شده است تا بتوانیم به بیش از ۲۱ کشور جهان صادرات داشته باشیم.

نتایج این تلاش‌ها سبب شده است در سال‌های گذشته به عنوان صادرکننده خوش نام در سال ۸۷ از طریق ستاد مبارزه با قاچاق کالا، واحد نمونه کیفی، واحد نمونه صنعتی استان و واحد نمونه استاندارد انتخاب شویم.

 

* از نگاه شما چه عواملی سبب شده است تا به این جایگاه برسید در حالی که در ارومیه تعداد واحدهای صنعتی موفق محدودی وجود دارد؟

متاسفانه در بین مردم فرهنگ‌سازی مناسبی در خصوص کارآفرینی انجام نشده اما باید به همه ثابت کنیم که شهر ارومیه فقط شهر تفریح و خوش گذرانی و شهر توریستی نیست بلکه در زمینه صنعت و اقتصاد نیز حرف‌های زیادی برای گفتن دارد که تا امروز این فرهنگ سازی بین مردم صورت نگرفته است.فرهنگ کارآفرینی را آنطور که باید در استان ما جا نیفتاده و به غیر از اشتغال به کشاورزی اکثر مردم کارمند هستند و مابقی مشاغلی هستند که به کارمندان خدمات ارائه می‌کنند، ۱۵ درصد نیز بیکار در آذربایجان غربی وجود دارد و در این بین کمتر از پنج درصد کارآفرین وجود دارد.

اگر امروز من و برادرانم هر کدام یک کارآفرین هستیم حاصل تلاش ۵۰ ساله پدرم و یاد دادن فرهنگ کارآفرینی وی به ما می‌باشد، اگر پدرم کارمند دولت بود زندگی ما همچنان بدون مشکل و مانع می‌گذشت اما بعد از ۲۰ سال او بازنشسته می‌شد و باتوجه به وضعیت فعلی اشتغال در کشور قطعا من و برادرانم نیز امروز عضوی از افراد بیکار جامعه بودیم.

 

* به نظر شما دلایل نبود فرهنگ کارآفرینی در آذربایجان غربی ناشی از چیست؟

فرهنگ عدم آشنایی و انس مردم ما با کارآفرینی ریشه در کودکی افراد دارد؛ اگر ما کودکان خود را با محیط کار و با فرهنگ کار آشنا کنیم بدون شک کارآفرینی قوی برای آینده تربیت کرده‌ایم همانطور که ما نیز از کودکی در محیط کار در کنار پدر، بزرگ شدیم در حالی که حتی این شهر محیط صنعتی نداشت و باید تأکید کنیم که با فعالیت‌های موجود، کارآفرینی محقق نمی‌شود و تغییر این وضعیت باید به صورت ریشه‌ای حل شود. طبیعی است که این امرنیز زمان‌بر و هزینه‌بر است.

 

* اگر نگاه گذرایی به وضعیت صنعت داشته باشیم، از وضعیت موجود چه ارزیابی دارید؟

بنده ۸ سال در اتاق بازرگانی ارومیه جزو هیئت رئیسه بوده‌ام و عضو هیئت مدیره تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرآورده‌های نفتی کشور نیز هستم در کنار این فعالیت‌ها عضو کمیسیون انرژی اتاق ایران نیز هستم، تمام این تجربیات حاکی از این است که رمقی از صنعت باقی نمانده است.

با شرایط و فشارهای اقتصادی امروز فقط باید به مسئولین یادآوری کرد که ما نیز تا حدی تاریخ مصرف داریم و تا حدی می‌توانیم این وضعیت را تحمل کنیم اگر فشار زیاد شود مجبور به خروج سرمایه خود از آذربایجان غربی خواهیم بود.

بارها شعارهایی برای کمک به بخش خصوصی و افزایش خصوصی سازی از طرف مسئولین داده شده است اما متاسفانه مسئولان به وعده‌های خود عمل نمی‌کنند و هیچ کدام از آن حمایت‌ها عملی نمی‌شود به طور مثال جایزه صادراتی ۱۰ سال قبل را هنوز دریافت نکرده‌ایم.

باید به مسئولین گوشزد کنم که سیاست‌های اقتصادی نباید به خفه کردن تولیدکننده‌ها منجر شود، همه به اهمیت مالیات و نقش آن در تامین درآمدهای دولت واقف هستند اما نباید مالیات نیز بهانه‌ای برای فشار مضاعف بر تولیدکنندگان باشد، با قدری رعایت حال تولیدکننده‌ها نه تنها شاهد تعطیل شدن واحدهای تولیدی نخواهیم بود بلکه می‌توان خط تولید افزایش داد و اگر خط تولید افزایش یابد واحدهای صنعتی می‌توانند کارگران بیشتری را به کار گیرند و باری را از دوش دولت بردارند.

نکته‌ای دیگر نیز در خصوص رفتار بانک‌ها در اعطای تسهیلات به واحدهای تولیدی است؛ اگر شرکتی تراز مثبت داشته باشد به دنبال دریافت تسهیلات نخواهد رفت اما زمانی که شرکتی با توجه به نیاز، برای دریافت تسهیلات اقدام می‌کند با موانعی مانند نرخ بالای بهره بانکی و درخواست ضمانت‌های سنگین برخورد می‌کنند.

 

* به نظر شما عمده‌ترین مشکلات واحدهای صنعتی در آذربایجان غربی چیست؟

در آذربایجان غربی نیز رکود بازار، بالابودن نرخ بهره بانکی، بالابودن نرخ مالیات سبب شده که آذربایجان غربی یکاستان صنعتی محسوب نشود. ۱۰  کارخانه فعال در سطح استان به زور می‌توان یافت که تا کنون سرپا مانده‌اند و فعالیت می‌کنند ما نیز به دلیل تعصبی که داریم تا امروز توانسته‌ایم در اینجا بمانیم و به کارمان ادامه دهیم.

دید سازمان مالیات در آذربایجان غربی به تولیدکننده‌ها منفی است و تنها هدفشان وصل مالیات مقرر شده از هر طریقی است و به نظر می‌رسد علی رغم برخورد استان‌های دیگر مبنای وصول مالیات بیشتر از عملکرد تشخیص کارشناسان است و مسئولین متاسفانه شناختی نسبت به ظرفیت استان ندارند.

به طور قاطع می‌توانم اعلام کنم که تا امروز دولت به تعهدات خود در آذربایجان غربی عمل نکرده است.

 

* از دیدگاه شما در صورت ایجاد چه تغییراتی وضعیت واحدهای صنعتی آذربایجان غربی بهتر خواهد شد؟

در ابتدا لازم است که در مسائل اقتصادی افراد با تجربه را جایگزین افراد صرفا سیاسی کنیم.

همچنین معتقدم قطعا اگر نگاه ویژه مسئولین به تولیدکننده‌ها نباشد همین تعداد بسیار محدودی واحدهای فعال نیز در آذربایجان غربی در صورت ادامه این روند تبدیل به واحدهای مشکل دار می‌شود، با مقایسه برخورد مسئولین با فعالین اقتصادی و سرمایه گذاران در کشورهای دیگر به این نتیجه می‌رسم که کارخانه‌داری در خارج از کشور سهل‌تر نسبت به داخل کشور است اما تعصب دینی و ملی ما مانع از آن می‌شود که صرفا به سود تجاری خودمان نگاه کنیم هرچند این تعصب هم تا جایی کارساز است که راه تنفسی برای ادامه حیات صنعتی وجود داشته باشد.

 

* کلام آخر ….

البته تمام موارد به مسئولین ختم نمی‌شود بلکه مردم هم می‌توانند با رفتار خرید سبب ایجاد تغییرات بزرگی شوند به طور مثال اگر تنها ۵۰ درصد مصرف روغن موتور خودروهای آذربایجان غربی را از ما خریداری کنند، نه تنها دچار مشکلی نخواهیم شد بلکه امکان ایجاد اشتغال حداقل برای ۲۰۰ نفر دیگر را نیز داریم؛ هرچند امیدوار به فروش در شهر خود نیستیم که اگر بود الآن در وضعیت بهتری بودیم.

مسئولان استانی نیز حداقل می‌توانند با دستور به خرید کالاهای با کیفیت بومی و داخلی و منع خرید کالاهای خارجی یا کالاهای غیر استاندارد در کمک به واحدهای صنعتی آذربایجان غربی همکاری کنند.

اما آخرین حرفم هم این است که در نوبت خود نهایت تلاشم را برای توسعه شهرم کرده‌ام اما به جایگاهی رسیده‌ام که اگر حقوق کارگران خود را به موقع پرداخت کنم خوشحال می‌شوم.

* قدر تلاش جهادگران عرصه صنعت را بدانیم

فرهنگ کارآفرینی علاوه بر اینکه در بطن جامعه ما نهادینه نشده است متاسفانه در بین مسئولین نیز به خوبی جا نیافتاده و انگار اعتقادی به این واژه وجود ندارد، اما با تمام این اوصاف باید قدر تلاش کارآفرینان، این جهادگران عرصه صنعت را بدانیم و ایمان داشته باشیم که تمام دغدغه این افراد سربلندی ایران اسلامی در همه عرصه‌ها از جمله میدان اقتصاد است.

همانطور که مهرداد سعادت در خاطرات دوران نوجوانی خود اشاره می‌کند که در دوران دفاع مقدس نیاز کشور ایجاب می‌کرد که با حضور در پایگاه بسیج محله اسلحه به دوش گرفته و از امنیت شهر خود پاسداری کند الان نیاز کشور این است که در راستا رشد و شکوفایی اقتصاد کشور به صورت همه حانبه و مانند دوران دفاع مقدس تلاش کنیم و فعالین اقتصادی را به مانند رزمندگان خط مقدم جبهه‌ها ببینیم تا بار دیگر نیز بتوانیم در این میدان نبرد نیز همانند دوران جنگ تحمیلی سربلند شویم.

=======================

گفت‌وگو از محسن محمدی حسنلوئی

=========================

منیع: سایت فارس نیوز

آدرس:  http://azarbaijan-gharbi.farsnews.com/news/13960827001381